داچینگ چیست؟ تعریف استراتژی “شرط بندی روی هرچیزی”

پارس بت » اخبار شرط بندی و مقاله های آموزشی » داچینگ چیست؟ تعریف استراتژی “شرط بندی روی هرچیزی”

– داچینگ چگونه کار می کند؟
– داچینگ: نحوه محاسبه بودجه
– داچینگ به عنوان ابزاری برای احاطه کردن

داچینگ در شرط بندی

داچینگ یکی از استراتژی های شرط بندی است که معمولاً کمتر شناخته شده است. دلیل آن این است که با روش معمول انتخاب اینکه کدام گزینه بیشترین ارزش را دارد و در عوض خطرِ شما را در چندین نتیجه به اشتراک بگذارد، مغایرت دارد. داچینگ چیست چگونه کار می کند؟ بخوانید تا متوجه شوید.

به طور معمول، روند قرار دادن یک شرط ساده است: یک رویداد با نتایج احتمالی متعدد وجود دارد و ضریب به هر یک از آنها نسبت داده می شود. شرط بند می خواهد نتیجه ای را که فکر می کند یک حاشیه وجود دارد (یا به سادگی چیزی که تصور میکنند) انتخاب کند و روی آن شرط بندی کند. همین است، مقاله به پایان رسید!

مواردی وجود دارد که فقط یک نتیجه وجود ندارد که ترجیح داده شود روی آن شرط بندی شود. شاید شرط بند بخواهد ریسک خود را بر روی چندین نتیجه به اشتراک بگذارد، در برابر نتیجه خاصی شرط بندی کند یا موقعیت خود را در مورد شرط قبلی حفظ کند.

داچینگ تکنیکی است که برای قرار دادن شرط بندی بر روی چندین نتیجه به طور همزمان استفاده می شود، به این ترتیب که پرداخت سود هر یک از این نتایج یکسان است. با عمل داچینگ، احتمال برنده شدن در یک شرط بندی افزایش می یابد، اما این با بازده های بلقوه هزینه های کمتر پدیدار میشود، زیرا مبلغ شرط باید در تمام نتایج تقسیم شود.

مقاله مرتبط: بهترین استراتژی شرط بندی مورتال کمبت

عمل داچینگ چکونه کار میکند؟

بیاید بگویید که در یک مسابقه چهار اسب وجود دارد که هر اسب به ترتیب 10.0، 6.0، 3.0 و 2.2 ضریب دارد. اولین چیزی که یک شرط گذار باید بررسی کند این است که آیا در جای دیگری ضرایب بهتری وجود دارد – زیرا ممکن است اسبی که 10.0 ضریب دارد، در جای دیگر با ضریب 12.0 ارائه شود. این تحقیقات کم می تواند از نظر سود بالقوه شما بسیار مفید باشد.

در مرحله بعد، شرط بند می تواند با استفاده از بهترین ضریب 12.0، 6.0، 3.0 و 2.2، فرصت آربیتراژ را بررسی کند. اگر ضریب بیش از حد زیاد باشد، می توان سود بدون ریسک کسب کرد. با این حال در عمل، یافتن فرصت آربیتراژ بعید است زیرا ربات های معاملاتی در صورت وجود، سریعاً آن را انتخاب می کنند.

پس از آن، ضرایب اعشاری را می توان با یافتن معکوس آنها به احتمالات ضمنی تبدیل کرد. به عنوان مثال، اسب با ضریب 3.0، احتمال ضمنی یک سوم شانس پیروزی دارد. مجموع احتمالات ضمنی به طور کلی بالاتر از 100٪ است، با احتمالات مازاد که به عنوان حاشیه یا دورزنی تعریف می شود. در این مثال، حاشیه 3.79٪ است و از این رو هیچ فرصت آربیتراژی وجود ندارد.

بیاید بگویید که شرط گذار می خواهد بر روی دو خارجی – یعنی اسب هایی با ضریب 12.0 و 6.0 شرط بندی کند. اگر شرط گذار برای هر اسب 1 یورو شرط ببندد، در صورت برنده شدن هر یک از اسب ها سود کسب می کند، اما اگر اسب با ضریب 12.0 برنده شود، سود بیشتری می برد.

سوال این است که آنها باید بر هر اسب چقدر شرط بندی کنند تا بدون در نظر گرفتن هر یک از این دو موارد، بازدهی یکسان دریافت کنند؟ در این مورد، ساده است که توجه داشته باشید که مبلغ شرط بندی اسب با ضریب 6.0 باید دو برابر اسب با ضریب 12.0 باشد – از آنجا که مبلغ 1 و 2 یورو برای اسب های با ضریب 12.0 و 6.0 باز خواهد گشت در صورت برنده شدن هر یک از این دو اسب، 12 یورو برنده و 12 یورو منهای 1 یورو منهای 2 یورو برابر با 9 یورو سود خواهد برد.

مواردی که تمایل داریم در دسترس ما باشد به همین سادگی نیستند، اما خوشبختانه می توانیم از یک معادله ساده برای محاسبه نحوه تقسیم مبلغ شرط گذاری خود برای دستیابی به همان اثر استفاده کنیم.

دیدگاهتان را بنویسید

آخرین نوشته ها

مقالات پیشنهادی