یک شرط خوب چه شرطی است؟ تفکر باینری و شرط بندی

پارس بت » اخبار شرط بندی و مقاله های آموزشی » یک شرط خوب چه شرطی است؟ تفکر باینری و شرط بندی

– سوگیری دودویی

– سوگیری نتیجه نگری

– شرط خوب چیست؟

شرط خوب

نحوه پردازش اطلاعات شرط بندان برای موفقیت آنها مهم است. سوگیری باینری چیست؟ یوتیوب و بالتیمور راونس چه چیزی می توانند در مورد روانشناسی شرط بندی به ما بگویند؟ شرط خوب چیست؟ بخوانید تا متوجه شوید.

تفکر باینری چیست؟

تفکر دودویی شامل مرتب سازی اطلاعات به گزینه های منحصر به فرد متغیر است، برخلاف طرز فکر کامپیوتر با کد باینری نیست. چیزی یا 1 یا 0 است و این تنها دو گزینه است. هیچ منطقه خاکستری وجود ندارد.

بسیاری استدلال می کنند که انسان به طور غریزی اطلاعات را از این طریق مرتب می کند، و به طور طبیعی به این نوع روش دودویی فکر می کند.

برای انسانهای بدوی این منطقی بود. نوعی قضاوت که برای زنده ماندن باید انجام می شد، چنین طرز تفکری را به خوبی برای همه ملزم می کرد، خصوصاً وقتی که صحبت از تصمیم گیری سریع می شد. تصمیماتی از قبیل اینکه صدای خش خش در بوته درنده است یا غیر درنده، تصمیماتی مرگبار بوده است.

سوگیری نتیجه نگری

همانطور که در بالا نشان داده شد، انسانها ترجیح می دهند در صورت امکان اطلاعات را به دو دسته مجزا تقسیم کنند. در شرط بندی نیز این مورد وجود دارد.

برای یک شرط گذار بی تجربه، شرط خوب فقط شرط برنده شدن است. شرط بد شرطی است که ببازد. درک این دو مورد آسان است، همینطور برای کسی که درک شهودی دارد بدون اینکه درک خوبی از تفاوت های ظریف در شرط بندی داشته باشد.

این کاملا نادرست است. شرط برنده می تواند یک شرط وحشتناک باشد در حالی که بهترین شرط بندی که تا به حال انجام شده است بازنده است. با طبقه بندی شرط بندی به این روش ساده، تمام اطلاعات مفید از بین می روند.

این تمایل به نسبت دادن یک نقطه داده به یک دسته “خوب” یا “بد” به دلیل نتیجه یک رویداد، در هنگام بحث پیرامون تلاش تبدیل دو امتیاز ناقص بالتیمور ریونز از فصل NFL 2019 نشان داده شد.

یک شرط خوب چه شرطی است؟ فکر کردن مثل یک شرط بند

برای ورود به ذهنیت یک شرط بند موفق باید یاد بگیرد که از چنین سوگیری هایی جلوگیری کند. منطقه خاکستری بین برد و باخت چیزی است که یک شرط خوب را از یک شرط بد جدا می سازد.

شرط بندان درصدی کار می کنند. اگر درصد شرط بندی دقیق تر از مبلغ شرط بندی باشد، در دراز مدت برنده خواهد شد. اما آیا حتی می توان میزان صحت شرط بندی را دقیق تشخیص داد؟

بدون آوردن نمونه های زیاد، باید گفت که پاسخ قطعی به این سوال تقریباً غیر ممکن است.

یک درصد معروف را به عنوان مثال در نظر بگیرید. وب سایت آماری FiveThirtyEight به دونالد ترامپ 30٪ احتمال پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا را داد. البته ترامپ رئیس جمهور شد.

واکنش برخی از محله ها نسبت به این پیش بینی، برچسب زدن “اشتباه” بود. با توجه به رویکرد باینری که مردم نسبت به چنین مواردی اتخاذ می کنند، می بینید که انجام چنین کاری وسوسه انگیز است. همانطور که کارِ انجام شده در مورد سوگیری دودویی توسط فیشر و کیل ثابت کرد، مردم قدرت ضعیف پیش بینی را حذف کردند (به ترامپ به جای 0٪ احتمال 30٪ شانس داده می شود) تا پیش بینی را در دسته “اشتباه” قرار دهند که از نظر آنها راحت است.

اما این واضح است که این کار اشتباه است. طبق پیش بینی، ترامپ باید از ده مورد سه بار برنده شود. این واقعیت که سناریویی برای تبدیل شدن به سناریویی که ترامپ برنده آن بود، روی کار است، پس بنابراین چیز جدیدی در مورد صحت پیش بینی به ما نشان نمی دهد.

با اجرای مکرر همان انتخابات (که البته غیرممکن است) باید حجم نمونه به یک سطح معنی دار افزایش یابد. فقط در این صورت است که می توانیم پیش بینی FiveThirtyEight از 30 درصد برنده شدن ترامپ را به واقعیت نزدیک کنیم.

دیدگاهتان را بنویسید

آخرین نوشته ها

مقالات پیشنهادی